Dakryolity łez są często diagnozowane podczas dakriocystorhinostomii (DCR), chociaż ich przyczyna jest niejasna. Niektórzy autorzy opisali składniki dakrytolitu, aby ujawnić mechanizm ich powstawania. W kilku badaniach opisano etiologię oraz związek płci i wieku związany z niedrożnością przewodu nosowo-łzowego (NLDO) i paleniem; jednak wyniki każdego badania różniły się zgodnie z ograniczoną frekwencją.

Raporty opisują składniki dakryolitu. Paulsen i in. [3] podali, że peptyd czynnika (TFF) i mucyny są głównymi składnikami dakryolitu. Iliadelis i in. [4] przeprowadzili analizę histochemiczną dakryolitu w serii procedur DCR. Badanie histologiczne ujawniło bezkomórkowy materiał organiczny i ograniczone osadzanie soli wapnia, podczas gdy analiza chemiczna wykazała głównie organiczne (ponad 90%) i minimalny materiał nieorganiczny jako składniki dakrytolitu. Orhan i in. [5] podobnie opisali, że dakryolity składają się z materiałów amorficznych i materiałów organicznych. Jednak w poprzednich badaniach nie udało się zidentyfikować rodzaju materiału organicznego. Lew i in. [6] podali zmiany w stężeniu elektrolitów i białek w próbkach łez u pacjentów z NLDO i wykryli niskie poziomy lizozymów. Jednakże w ich badaniu nie wykryto immunologicznie żadnego specyficznego białka wywołującego.

Continue reading „Analiza dakryolitu od pacjentów z leczeniem miejscowym”

Chociaż może to wydawać się sprzeczne z intuicją, jest to zgodne z wynikami badania CHAP, w którym dzieci otrzymujące ko-trimoksazol, które wcześniej nie otrzymywały ART, miały większy wzrost stężenia hemoglobiny niż osoby otrzymujące placebo.37 Wysoka częstotliwość infekcji, szczególnie malaria, u dzieci, które przestały otrzymywać ko-trimoksazol, może wyjaśnić wskaźniki niedokrwistości w badaniu ARROW. Alternatywnie, ko-trimoksazol może zmniejszać aktywację immunologiczną, która upośledza erytropoezę, 39 bezpośrednio za pomocą właściwości immunomodulujących lub pośrednio przez zmniejszenie translokacji drobnoustrojów jelitowych.15 Większy wzrost liczby białych i neutrofili u uczestników, którzy przestali otrzymywać trimoksazol, w porównaniu z tymi, którzy go otrzymywali, jest zgodny z potencjalnymi działaniami mielosupresyjnymi ko-trimoksazolu. Głównym ograniczeniem naszego badania jest połączenie otwartego projektu i głównego punktu końcowego opartego na zarządzaniu (hospitalizacja). Jednakże konstrukcja o otwartym wyglądzie miała tę zaletę, że zmniejszała obciążenie tabletkami w grupie zatrzymanej pod kątem profilaktyki, umożliwiając ocenę potencjalnej poprawy w przestrzeganiu ART. Opiekunowie nie ponosili żadnych kosztów, więc nie było uprzedzeń wynikających z różnic w możliwościach płacenia za opiekę szpitalną między grupami. Nie możemy wykluczyć różnic w zachowaniach prewencyjnych lub w zakresie poszukiwania zdrowia wśród opiekunów ani różnic między klinicystami w progu hospitalizacji pacjenta. Continue reading „Randomizowana próba przedłużonego ko-trimoksazolu u dzieci zakażonych wirusem HIV w Afryce AD 12”

Wentylacja płucna z wykorzystaniem niskich objętości oddechowych i dodatniego ciśnienia końcowego wydychanego uważana jest za najlepszą praktykę w opiece nad wieloma ciężko chorymi pacjentami. Jednak jego rola u znieczulonych pacjentów poddawanych poważnym zabiegom chirurgicznym nie jest znana. Metody
W tym wieloośrodkowym, podwójnie ślepym, równoległym badaniu grupowym, losowo przydzielono 400 osób dorosłych z umiarkowanym lub wysokim ryzykiem powikłań płucnych po poważnej operacji brzusznej albo do nieochronnej mechanicznej wentylacji, albo do strategii wentylacji płucnej. Pierwszorzędowym wynikiem była kompozycja głównych powikłań płucnych i pozapłucnych występujących w ciągu pierwszych 7 dni po operacji.
Wyniki
Dwie grupy interwencyjne miały podobną charakterystykę w punkcie wyjściowym. W analizie zamiar-leczenie główny wynik wystąpił u 21 z 200 pacjentów (10,5%) przypisanych do wentylacji płucnej w porównaniu z 55 z 200 (27,5%) przypisanych do wentylacji nieprotnej (ryzyko względne, 0,40; % przedział ufności [CI], 0,24 do 0,68; P = 0,001). Continue reading „Próba śródoperacyjnej wentylacji o małej objętości oddechowej w chirurgii jamy brzusznej”

Czynnik ten miałby również tendencję do niedoszacowywania efektu prewencyjnej PCI w przypadku zdarzeń pierwotnych, poprzez zmniejszanie różnicy w leczeniu między dwiema badanymi grupami. Jednak rewaskularyzację zachowano jako wynik drugorzędny w celu zarejestrowania liczby kolejnych procedur w każdej grupie. W naszym badaniu 13 pacjentów nie otrzymało przydzielonego im leczenia. W grupie, która nie otrzymała prewencyjnej PCI, u 2 pacjentów wykonano PCI w tętnicy niezwiązanej z żyłami (1 z nieznanych przyczyn i 1, ponieważ operator leczył niedomartyczną tętnicę wieńcową, a następnie musiał leczyć tętnicę okrężną z zawałem). W grupie prewencyjno-PCI 11 pacjentów poddano PCI tylko w tętnicy na zawale, ponieważ nie można było wykonać PCI zapobiegawczego ze względu na niewystarczającą ilość czasu (ze względu na konkurencyjne pilne PCI) u 3 pacjentów, niepowodzenie niewydolnej tętnicy PCI u 5 pacjentów, i inne powikłania u 3 pacjentów. Te odchylenia od przypisanego leczenia oznaczają, że analiza zamiaru leczenia, przyjęta w celu zapewnienia porównywalności dwóch grup badanych, będzie niedoszacowywać korzyści z PCI zapobiegawczego. Continue reading „Randomizowana próba prewencyjnej angioplastyki w zawale mięśnia sercowego AD 7”

Zaparcie wywołane opioidami jest powszechne i wyniszczające. Zbadaliśmy skuteczność i bezpieczeństwo naloksegolu, doustnego, działającego obwodowo, antagonisty receptora ?-opioidowego, w leczeniu zaparć wywołanych opioidami. Metody
W dwóch identycznych badaniach fazy 3, podwójnie zaślepionych (badanie 04, 652 uczestników, badanie 05, 700 uczestników), ambulatoryjni z bólem nienowotworowym i zaparcie indukowane opioidami zostali losowo przydzieleni do otrzymywania dziennej dawki 12,5 lub 25 mg naloksegolu lub placebo . Pierwszorzędowym punktem końcowym była 12-tygodniowa szybkość odpowiedzi (?3 spontaniczne ruchy jelit na tydzień i wzrost od wartości wyjściowej ?1 spontanicznych wypróżnień w przypadku ?9 z 12 tygodni i dla ?3 z ostatnich 4 tygodni) w zamierzeniu: leczyć populację. Kluczowymi drugorzędowymi punktami końcowymi były: wskaźnik odpowiedzi w subpopulacji pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią na środki przeczyszczające przed włączeniem do badania, czas do pierwszego spontanicznego porodu po podaniu dawki początkowej i średnia liczba dni w tygodniu z jednym lub większą liczbą spontanicznych ruchów jelit.
Wyniki
Wskaźniki odpowiedzi były istotnie wyższe w przypadku 25 mg naloksegolu w porównaniu z placebo (populacja przeznaczona do leczenia: badanie 04, 44,4% w porównaniu z 29,4%, p = 0,001, badanie 05, 39,7% w porównaniu z 29,3%, p = 0,02; z niewystarczającą odpowiedzą na środki przeczyszczające: badanie 04, 48,7% wobec 28,8%, P = 0,002, badanie 05, 46,8% wobec 31,4%, P = 0,01); w badaniu 04 wskaźniki odpowiedzi były również wyższe w grupie leczonej 12,5 mg naloksegolu (populacja przeznaczona do leczenia, 40,8% w porównaniu z 29,4%, p = 0,02, pacjenci z niewystarczającą odpowiedzią na środki przeczyszczające, 42,6% w porównaniu z 28,8 %, P = 0,03). Continue reading „Naloksegol na zaparcia indukowane opioidami u pacjentów z bólem pozawałowym”

Oceniliśmy skuteczność i bezpieczeństwo brodalumabu, ludzkiego przeciwciała monoklonalnego przeciwko receptorowi A interleukiny 17 (IL17RA), w fazie 2, randomizowanym, podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów. Metody
My losowo przydzieliliśmy pacjentów z aktywnym łuszczycowym zapaleniem stawów do otrzymywania brodalumabu (140 lub 280 mg podskórnie) lub placebo w dniu oraz w tygodniach 1, 2, 4, 6, 8 i 10. W 12. tygodniu pacjenci, którzy nie przerwali swojego udziału w badaniu podawano otwarte brodalumab (280 mg) co 2 tygodnie. Pierwszorzędowym punktem końcowym było 20% poprawy w kryteriach odpowiedzi American College of Rheumatology (ACR 20) w 12. tygodniu. Continue reading „Brodalumab, przeciwciało monoklonalne anty-IL17RA, w łuszczycowym zapaleniu stawów”

Schemat ABT-450 bez interferonu z rytonawirem (ABT-450 / r), ombtanewirem i dazabuwirem, z rybawiryną lub bez rybawiryna wykazał skuteczność w indukowaniu utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej w badaniu II fazy z udziałem pacjentów z wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) zakażenie genotypem 1. Przeprowadziliśmy dwa badania III fazy, aby zbadać skuteczność i bezpieczeństwo tego schematu u wcześniej nieleczonych pacjentów z zakażeniem HCV genotypem i bez marskości. Metody
Losowo przydzielono 419 pacjentów z zakażeniem HCV genotypem 1b (badanie PEARL-III) i 305 pacjentów z zakażeniem genotypem 1a (badanie PEARL-IV) do 12 tygodni ABT-450 / r-ombościwir (w dawce raz na dobę wynoszącej 150 mg ABT-450, 100 mg rytonawiru i 25 mg ombitaswiru), dasabuwirem (250 mg dwa razy na dobę) i rybawiryną podawaną zgodnie z masą ciała lub pasującym placebo dla rybawiryny. Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności była utrzymująca się odpowiedź wirusologiczna (poziom RNA HCV <25 IU na mililitr) 12 tygodni po zakończeniu leczenia.
Wyniki
Reżim badań wykazał wysokie wskaźniki utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej u pacjentów z zakażeniem HCV genotypem 1b (99,5% u rybawiryny i 99,0% bez rybawiryny) oraz u osób z zakażeniem genotypem 1a (odpowiednio 97,0% i 90,2%). U pacjentów z zakażeniem genotypem 1b wystąpił niewydolność wirusologiczna, a 2 nie było dostępnych w 12. Continue reading „ABT-450 / r-Ombitaswir i dazabuwir z lub bez Ribavirin dla HCV”

Kontrola nie zwiększyła znacząco ryzyka powikłań ogólnoustrojowych (wyniki wtórne), chociaż nasze wyniki są zgodne z dowolnym punktem od obniżenia o 0,7 punktu procentowego do zwiększenia tempa tego wyniku o 4,0 punktu procentowego. Mniejsza kontrola wiązała się z wyższym ryzykiem ciężkiego nadciśnienia matki niż ścisła kontrola. Chociaż mniej ścisła kontrola była również związana z wyższym ryzykiem liczby płytek krwi mniejszej niż 100 x 109 na litr i podwyższonym poziomem enzymu wątrobowego w związku z objawami, wartości P dla tych asocjacji nie osiągnęły z góry określonego poziomu istotności dla . inne wyniki. Nasza próba jest znacznie większa niż w poprzednich badaniach, w których badano wpływ niższych lub wyższych wartości docelowych ciśnienia krwi w czasie ciąży (w poprzednich badaniach losowo przypisano kobiety do leczenia hipotensyjnego lub placebo lub bez leczenia) .5 W odniesieniu do matek, nasze odkrycia są zgodne z metaanalizą z poprzednich badań (29 badań z udziałem 3350 kobiet), które wykazały, że mniej ścisła versus ścisła kontrola zwiększa częstość występowania ciężkiego nadciśnienia matki (ale nie stanu przedrzucawkowego) .5 Ciężkie nadciśnienie jest czynnikiem ryzyka ostrego udaru podczas i poza ciążą.15,21 Wskaźniki ciężkiego nadciśnienia tętniczego były wyższe w bieżącym badaniu niż w niektórych wcześniejszych badaniach (w których odsetek wynosił około 20% w grupie otrzymującej placebo lub bez terapii), 5, chociaż prawie połowa kobiet w CHIPS wykonał monitoring ciśnienia krwi w domu. CHIPS mógł zidentyfikować kobiety z prawdziwym nadciśnieniem; częstość występowania ciężkiego nadciśnienia tętniczego była podobna do częstości w próbach, które rekrutowały kobiety z nadciśnieniem tętniczym na początku drugiego trymestru, kiedy ciśnienie krwi podczas ciąży jest najniższe. Continue reading „Mniej ścisła lub ścisła kontrola nadciśnienia w ciąży AD 8”